Mijn vuur
Een harde wind uit je emoties en verstand
blaast het onstuimige vuur in mij richting jou genadeloos omhoog
Gelijk een trillende fajalobiplant die schreeuwt om aandacht onder de oksel van Mariënburg
Jouw onzichtbare blikken op dat moment halen zoete tranen uit mijn ronde, vragende spiegels
Mijn tranen spreken mij vermanend aan en blussen half het tranenvuur
Ondertussen zijn mijn hoofdharen en wenkbrauwen verschroeid en mijn hart verschrompeld
Nu? Klein en nutteloos
Mijn, hart verkleind en verlamd, is voor dit ogenblik en misschien definitief achter slot en grendel
Zo, jij daar! Bron der zoete en eeuwige verlangens. Niet meer verlangen. Niet weer aandringen. Gedraag je.
Mijn liefde is sterker dan de kracht van alle orkanen samen en dieper dan alle oceanen op elkaar gestapeld
Die liefdeskracht houdt mij in leven en schept nieuwe verlangens en levenssap
Zo kan ik verder met een vlammetje in mijn angstige hand in een donkere tunnel vol liefde
Voor nu zeg ik je: misschien ontmoeten we elkaar aan het einde van de tunnel vol glimlach